ANG ALAMAT NG MONOPOD

     Noong unang panahon, sa malayong bayan ng Wakwak Village, ay may conyo kid na nagngangalang Mae Kaya. Galing sa states si Mae Kaya at ngayon lamang nakabalik ng Pilipinas in like forever. Nagmamadali siyang tumakbo sa bakuran pagkauwi sa kanilang mansyon. Doon ay may nakita siyang puno ng santol. Naisip niyang sungkitin ang mga bunga nito. May nakita siyang mahabang stick sa lupa at some straw (yung pinapangtali sa balikbayan box at hindi yung sa softdrinks, digs?). Sa kasamaang-palad ay wala siyang makitang maaaring itali sa dulo. Sinubukan niyang ilagay ang kanyang Jimmy Choo shoes subalit hindi ito effective. Dahil doon ay naisip niyang ilagay ang kanyang Nikon D700 camera. Naging mabuti naman sa kanya ang tadhana at isa-isang nahulog ang mga bunga sa tulong nito. Panay ang smile niya sa bawat bungang nahuhulog. Nang matapos na siya sa panunungkit ay namalayan niyang nakakuha pala ng selfies ang camera. Sakto pa sa mga moments na naka-duck face siya, kunwari stolen shot at iba pang pose. Malamang ay nag-take ng shots ang camera sa bawat pagkakataong nababangga ng bunga ang button. Na-elibs si Mae Kaya sa nangyari. Agad siyang tumungo sa Intellectual Property Office chever at ipinarehistro ang produkto. Agad naman itong ibinenta ng CDR-King. Isa sa mga customers ang nagsabi na "pabili nga po ng monopod". Doon na ito nagsimula. End.